نقش سرمایه‌ فرهنگی و تمایز طبقاتی در شکل‌گیری و تکوین جامعه‌شناسی موسیقی (با تاکید بر دیدگاه‌های آدرنو، پیترسون و پیربوردیو)

      مطالعه جامعه­شناسی موسیقی به دلایل مختلفی اهمیت بسیاری دارد. چرا که موسیقی دارای ابعاد زیبا شناختی و معرفت­شناختی­عمیقی است و ازطرفی هر روزکه پیش می­رود چشم­انداز و روندمصرف موسیقی تغییر پیدا می­کند و با توجه به پیشرفت تکنولوژی نحوه دریافت و استفاده از آن متفاوت­تر می­شود و به نوعی اوقات فراغت و لحظات تنهایی انسان­ها را پر می­کند و گاهی حامل جهان ذهنی متعالی می­باشد. همه این مفاهیم نشان می­دهد که موسیقی تا حد زیادی با هویت وجودی انسان­ها آمیخته شده­است. در بین نظریات جامعه­شناسی، هفت نسل پژوهش درباره جامعه­شناسی موسیقی وجود دارد که هر کدام به نوعی آن را بررسی­کرده­اند. و دربین این نظریات، می­توان گفت­که نظریات پیر بوردیو تاثیرگذارترین آن­ها می­باشد که با طرح مفاهیمی مثل سبک زندگی و سرمایه فرهنگی و بازتولید طبقاتی و مهم­تر از همه تمایز جنبه جدیدی را در مطالعات مصرف فرهنگی گشوده است. مقاله حاضر مبتنی بر بنیادهای نظری، نسل­های متفاوت نظریه­پردازان جامعه­شناسی موسیقی هم­چون پیر بوردیو، تئودور آدورنو و ریچارد پیترسون می­باشد. براین­ اساس طبقه متوسط مصرف­کنندگان دارای مصرف و سلایق هنری به ­دور از اصول زیباشناختی و معرفت شناختی می­باشند، بر خلاف پیش­بینی­های بوردیو که قائل به الگوی خاصی از مصرف در بین این قشر می­باشد. برای کنکاش بیشتر در مفاهیم چهارچوب نظری عوام پسندی بوردیو، نگاه مردم­شناسانه به مصرف موسیقی، نشان می­دهد وجود تنوع در الگوهای عوام پسندانه­ی مصرف موسیقیایی در ارتباط با مصرف­کنندگان طبقه مرفه بود. یعنی در واقع نوع و تنوع مصرف طبقه بالا و مرفه در موسیقی نیز مانند دیگر جنبه­ها متنوع­تر می­باشد.  بعبارتی اقشار بالایی نظام اجتماعی، با علایق گوناگون و کاربرد متعدد فنون،که مصرف­کننده را از حالت­های منفعل در کاربرد موزیک رها می­کند، در ارتباط است که این امر سطوح مختلف سرمایه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، قیود ساختاری موضوعات را پیکر­بندی می­کنند و از این رو علایق آن­ها در انواع جنبه­های موسیقیایی و رسانه­های تکنولوژیکی به مصرف آن­ها منجرمی­شود. برآیند، ترکیب این سه سرمایه به درک معنای مصرف عوامانۀ طبقه بالا می­انجامد.